خانه سیاه است
چراغ های رابطه تاریکند
اما کاشکی همونجا تو تنهایی می مردیم گناه من چی بود که تو قفست نشستم فقط به خاطر تو بال و پرم رو بستم انگار که اشتباه بود عمری نفس کشیدن موندن توی این قفس واسه به تو رسیدن انگار که اشتباه بود منتظرت نشستن اون روز آشنایی دل به دل تو بستن هرچی که بود تموم شد , ببین دلت چی کرده حتی اگه بمیری , دلم بر نمی گرده شعر از سرکار خانم ( مریم رضایی زاده )
نظرات شما عزیزان:
قالب جدید وبلاگ پیچك دات نت |